Historia prezerwatywy

Pierwsze udokumentowane użycie prezerwatywy w Europie miało miejsce w 1564 r przez lekarza anatoma Fallopia i od jego imienia wzięły nazwę pierwsze tzw. „tuby Fallopiego”.

W XVI w prezerwatywy używane były przede wszystkim do zapobiegania przenoszenia chorób wenerycznych takich jak np. syfilis, który szerzył się w Europie od ponad 300 lat.

W XVII w wraz z odkryciem plemników Kościół zaczął wyrażać oburzenie przeciw używaniu prezerwatyw. Do XVIII w ich reputacja u lekarzy została ugruntowana jako narzędzia dla prostytutek, włóczęgów i ludzi niemoralnych.

Pomimo tego okazały się dosyć popularne wśród średniej i wyższej klasy. Klasa robotnicza uzyskała powszechny dostęp do prezerwatyw w XIX w dzięki odkryciu przez Goodyear’a wulkanizowanej gumy w 1839r

W Japonii i Chinach prezerwatywy były używane przed XV w. Pierwsze z nich wykonane były ze skorupy szylkretowej (żółwiej), a później cienkiej skóry. W Chinach używano naoliwionego papieru lub baranich jelit.

Pierwsze prezerwatywy wykonane były w jednym rozmiarze tzw. One size i przed użyciem musiały być zanurzone w wodzie. Rynek w XVIII w był zdominowany przez dwie rywalki Panią Phillips i Panią Perkins. Istniały natomiast proste receptury żeby wykonać prezerwatywy metodą „chałupniczą”.

Pierwsze kobiece prezerwatywy były używane już w starożytnej Grecji. Legenda mówi, że w wyniku klątwy król Minos ejakulował wężami i skorpionami, które finalnie zabijały jego partnerki. Jego lekarz wpadł na pomysł by włożyć kozi pęcherz do wagin jego kochanek i w ten sposób zapobiec wyrządzeniu szkód.

 Chociaż historia ta może nie być prawdą to że XX wieczna działaczka na rzecz kontroli urodzeń i pozytywnej eugeniki wypromowała jedną z pierwszych prezerwatyw dla kobiet w 1923r. Została ona wykonana z grubej, wulkanizowanej gumy ze stalową obręczą cewki. Podobnie jak inne gumowe środki antykoncepcyjne z tamtego okresu można ją było prać i używać ponownie.

Pierwsze nowoczesne prezerwatywy zostały zaprezentowane w 1993r i od początku miały duży problem z PR-em. Kobiety skarżyły się na ich dziwny wygląd, trudności z „aplikacją” oraz szeleszczące dźwięki podczas używania. Media nie doszukały się ich zalet ale porównywały jej używanie do „Krzyku” Edwarda Munch’a.

Sytuacja zmieniła się w 1998r kiedy to producent Wisconsin Pharmacial otrzymał petycję z Zimbabwe podpisaną przez 30tyś. kobiet z prośbą o udostępnienie prezerwatyw w ich kraju. Świat rozwinięty naśmiewał się z nich kiedy świat rozwijający pożądał. W miejscach gdzie kobiety miały niewielką opiekę medyczną prezerwatywa, którą kontrolowała kobieta mogła być założona wiele godzin przed stosunkiem i bezpiecznie użyta ponownie.

Nikt naprawdę nie wie skąd pochodzi nazwa „condom”. Może pochodzić od miasta we Francji lub od nazwiska lekarza króla Karola II lub pochodzi z łaciny. Wiadomo, że słowo „condum” zostało po raz pierwszy napisane w wierszu w 1706r, a „condon” pojawiło się w czasopiśmie literackim w roku 1709. Przez resztę czasu prezerwatywa była znana pod wieloma dość oryginalnymi nazwami, takimi jak: „męska pochwa”, „rękawiczka”, „zbroja”, „angielski płaszcz jeździecki”, „francuska litera”, „maszyna”.

Zarówno Casanova jak i markiz de Sade pisali o prezerwatywach. Pierwszy stwierdził, że ich wynalazca musiał być „dobrym człowiekiem” Freud nie był takim entuzjastą chociaż uważał, że to lepsze niż stosunek przerywany. Jane Austen twierdziła, że lepsze są oddzielne łózka w sypialni zamiast jakiejkolwiek formy antykoncepcji. Kościół Katolicki niechętnie zaakceptował prezerwatywy dopiero w 2010r i tylko po to by zapobiec przenoszeniu groźnych chorób takich jak HIV.

 Badania przeprowadzone przez amerykański instytut zachowań sexualnych Natsal pokazują, że na przestrzeni trzech dekad 1990, 2000, 2010 używanie prezerwatyw przez mężczyzn znacząco wzrosło.

W XXIw prezerwatywy dla kobiet jak i zwykłe prezerwatywy przechodzą rewolucję. Rynek staje się konkurencyjny co oznacza większy wybór.